Όποιος έχει επισκεφθεί τον Λειβαδίτη, στην οροσειρά της Ροδόπης, έχει ενθουσιαστεί με την ομορφιά που απλόχερα χαρίζει η Φύση.

          Το κελάηδισμα των πουλιών, ο θόρυβος που κάνουν τα γάργαρα νερά του καταρράκτη που σχηματίζεται λίγο πιο κάτω, το θρόισμα των δέντρων σας κάνουν και σκέφτεστε ότι πρέπει να ζείτε ένα όνειρο ή τουλάχιστον σε εποχή διαφορετική από την σημερινή.

          Τι θα μπορούσε να συναντήσετε λοιπόν, αν επισκεπτόσασταν για πρώτη φορά την περιοχή? Την επιβεβαίωση των υποψιών σας πρώτα απ΄ όλα. Η Φύση κάθε εποχή φοράει ένα όμορφο πέπλο που σας κάνει κάθε φορά να απορείτε με το πόσο μεγάλος Δημιουργός μπορεί να είναι ο Θεός "όταν έχει κέφια".

          Ξεκινάει από το δύσκολο, μουντό και παγωμένο πέπλο του χειμώνα, αλλά και αυτό γίνεται ωραίο, αν σκεφτείτε ότι οι χειμώνες στην περιοχή είναι ακόμη αυθεντικοί (με εναλλασσόμενα καιρικά φαινόμενα και χαμηλές θερμοκρασίες), πράγμα που σας κάνει και σκέφτεστε ότι το "φαινόμενο του θερμοκηπίου" ακόμη δεν έχει κάνει αισθητή την παρουσία του.

          Στην συνέχεια φοράει το πέπλο της "Ελπίδας" (έρχεται η Άνοιξη) με τα φυτά και τα λουλούδια να ανθίζουν και να δίνουν χρώμα, ζωή και ελπίδα ακόμη και στην ίδια μας την ύπαρξη.

          Το γάργαρο και δροσερό πέπλο του καλοκαιριού είναι η φυσική συνέχεια, αυτού του Ανοιξιάτικου.

           Τελευταίο ακολουθεί αυτό του Φθινοπώρου, όλα τα χρώματα παρατάσσονται σε σχηματισμούς ως ένα τελευταίο ευχαριστώ στη Φύση και ταυτόχρονα ως μια νέα υπόσχεση ότι αυτός ο κύκλος, της ομορφιάς της Φύσης, θα ξαναρχίσει, μετά το απαραίτητο "διαφημιστικό" διάλειμμα, του Χειμώνα.

          Όταν λοιπόν έχετε μέσα στην ψυχή σας τέτοια συναισθήματα, όταν αφήνεστε και απολαμβάνετε την Φύση και αυτά που σας προσφέρει ως ένας "κρίκος" στην αλυσίδα της και όχι ως "βιαστής" της, όταν έχετε καταλάβει ότι είστε παιδί της και όχι κηδεμόνας της, που δεν ενδιαφέρεται γι αυτήν και δεν τον νοιάζει αν θα την κατευθύνει στην καταστροφή, πώς είναι δυνατόν να μην θεραπευτείτε απ΄ όσα σας βασανίζουν και από όσες άσχημες σκέψεις κάνετε? Όταν φεύγετε λοιπόν για να γνωρίσετε την Φύση με τέτοιες σκέψεις, απολαμβάνετε κάθε στιγμή ηρεμίας που σας προσφέρει και έτσι θα γνωρίσετε σιγά σιγά και τον εαυτό σας.

          Κατά κάποιο περίεργο τρόπο όταν ανεβαίνετε στον Λειβαδίτη, η Φύση σας καλωσορίζει και απλά μένει να δείτε με ποιον τρόπο θα σας το δείξει. Είναι τα μονοπάτια? Ο καταρράκτης? Οι κορυφές που έχει η περιοχή? Το Κρίνο της Ροδόπης? Οι μόνιμοι κάτοικοι? Είναι όλα αυτά μαζί? Γιατί το καθένα από τα παραπάνω αποτελεί και από ένα κομμάτι του παζλ με θέμα την "Φύση του Λειβαδίτη".

          Ξεκινώντας λοιπόν την κατασκευή του παζλ, βλέπετε ότι υπάρχει ένα μεγάλο σύμπλεγμα μονοπατιών μικρών και μεγάλων, ευδιάκριτων ή όχι, μέσα στο πράσινο ή το χιόνι (ανάλογα με την εποχή), κάθε δυσκολίας, μικρής ή μεγάλης που σίγουρα όμως σας οδηγούν σε μοναδικής ομορφιάς τοπία και ενώνουν την μία όμορφη εικόνα με την άλλη. Ταυτόχρονα με το περπάτημα κάθε τι, που βλέπετε και συναντάτε δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμιά περίπτωση με τις ασχήμιες που συναντάτε στην πόλη. Μονοπάτια που σας οδηγούν στην αυτογνωσία, στο να θέλετε να γνωρίσετε τον εαυτό σας, να τον φτάσετε στα όριά του, να τον δοκιμάσετε, για να δείτε τι αντοχές έχετε.

         Ότι σας προτείνουμε παρακάτω αποτελεί μια πολύ δυνατή βόλτα για πολύ καλούς ορειβάτες τον χάρτη της οποίας μπορείτε να δείτε εδώ:

         Κάνετε "κλικ" πάνω στην λέξη "wikiloc" στην επάνω δεξιά γωνία του χάρτη για να μπορέσετε να αποθηκεύσετε τη διαδρομή σε συσκευή gps Garmin ή σε Androit ή Smartphone συσκευή. Επίσης έχετε τη δυνατότητα, αν θέλετε, να τυπώσετε μόνο τις πληροφορίες χωρίς τις εικόνες που παραθέτουμε πιο κάτω. Η καταγραφή της διαδρομής έχει γίνει με την βοήθεια του gps Montana 650t της G a r m i n

          Ένας καταρράκτης ολοκληρώνει το πρώτο μαγικό τοπίο της περιοχής. Ο μεγαλύτερος των Βαλκανίων από άποψης έντασης και ταχύτητας με την οποία πέφτει το νερό και ύψους 40 μέτρων. Ακόμη και ειδική θέση για να τον απολαμβάνετε και να τον θαυμάζετε από μακριά, έχει διαμορφώσει η Φύση. Βλέπετε τα αριστουργήματά της προσπάθησε και τα προστάτεψε, με τον τρόπο της. Δεν μπορείτε να φανταστείτε ότι ένα τόσο όμορφο μονοπάτι, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι ακόμη πιο όμορφο, που αγγίζει το τέλειο και την αγνότητα των παραμυθιών που σας έλεγαν οι παππούδες σας. Τα λουλούδια "Μη Με Λησμόνει", οι Σαλαμάνδρες (σαύρες με κιτρινόμαυρο χρώμα που περπατούν αργά και εμφανίζονται μόνο σε μέρη με υγρασία κυρίως Άνοιξη και Φθινόπωρο) και γενικότερα το όλο τοπίο σας κατευθύνει από μόνο του, στο να περιμένετε να συναντήσετε, αργά ή γρήγορα και κάποιο ξωτικό που θα "επιβεβαιώσει τις υποψίες σας" για άλλη μια φορά, ότι βρίσκεστε σε παραμυθένιο τοπίο. Είτε Χειμώνα επισκεφθείτε τον Καταρράκτη, είτε Άνοιξη ή οποιαδήποτε άλλη εποχή, κάθε φορά θα σας δημιουργεί διαφορετικές εικόνες στο μυαλό, διαφορετικά συναισθήματα και σκέψεις.

          Όπως προαναφέραμε τα μονοπάτια οδηγούν στα πιο απίθανα μέρη. Εκτός από τον Καταρράκτη λοιπόν, υπάρχουν 7 κορυφές, τις οποίες μπορείτε να επισκεφθείτε. Άλλες έχουν εύκολη πρόσβαση ενώ άλλες λίγο πιο δύσκολη.

- Η κορυφή "Ερμάριο ή αλλιώς Βράχια του Αμπάρ Καγιά" με υψόμετρο 1.441 μέτρων:

- Η κορυφή "Ερύμανθος ή αλλιώς Αντάλοφος" με υψόμετρο 1.569 μέτρων:

- H κορυφή "Μαύρη Πέτρα" με υψόμετρο 1.588 μέτρων:

- Η κορυφή "Δρυμός ή αλλιώς Χαιντού" με υψόμετρο 1.617 μέτρων:

- Η κορυφή "Μαλλιά" με υψόμετρο 1.698 μέτρων:

- Η κορυφή "Διχάλα ή αλλιώς Τσίχλα" με υψόμετρο 1.752 μέτρων:

- Τέλος η πιο ψηλή κορυφή του Νομού το "Γυφτόκαστρο" με υψόμετρο 1.828 μέτρα:

          Όπως λένε οι "μαθουσάλες" της εποχής μας... σκοπός της ζωής μας δεν είναι ο προορισμός αλλά η διαδρομή...και τι διαδρομή όμως... Δεν υπάρχει περίπτωση να μην αισθανθείτε ένα με τη Φύση, να μην καθαρίσει το μυαλό σας από κάθε άσχημη σκέψη και εικόνα που μπορεί να έχετε φέρει από την πόλη. Αυτό συμβαίνει γιατί περπατάτε σε μια αγνή και παρθένα Φύση. Όλη η διαδρομή για οποιαδήποτε κορυφή, σος χαρίζει ένα απίστευτο δώρο, σας δίνει άλλη μια ευκαιρία και σας ξανακάνει εκείνο το αθώο και ανέμελο παιδάκι που ήσασταν, όταν μεγαλώνατε μακριά από προβλήματα και σκοτούρες. Στο χέρι σας φυσικά είναι να δεχτείτε ή όχι, αυτό το δωράκι της ανεμελιάς, έστω και γι αυτό το λίγο που σας προσφέρει ένας περίπατος. Ειδικά όταν αυτός έχει να κάνει με την κορυφή του "Γυφτόκαστρου", τότε δύσκολα το αρνείστε. Είτε ανεβαίνετε από την πλευρά της Ελλάδος, είτε της Βουλγαρίας η κορυφή έχει το ίδιο όνομα "Tsigansko Gradishte" αλλιώς "Γυφτόκαστρο" και είναι μέρος των ΕλληνοΒουλγαρικών Συνόρων, σε υψόμετρο 1.828 μέτρων με τις πυραμίδες και το αυλάκι που χώριζαν κάποτε τις δυο χώρες να είναι ακόμη ευδιάκριτα και να αποτελούν σημάδια του κοντινού παρελθόντος και του τρόπου με τον οποίο γινόταν η φύλαξη και η προστασία των συνόρων των δυο αυτών χωρών. Η πρόσβαση γίνεται από ένα καλοδιατηρημένο μονοπάτι, στο οποίο μπορεί να συναντήσετε, αν είστε τυχεροί, κάθε είδους ζώο που μπορεί να φανταστείτε αλλά και σπάνια είδη φυτών, όπως το Κρίνο της Ροδόπης. Όταν το αντικρίζετε, να στέκεται εκεί μόνο του, ανεμοδαρμένο, σε μεγάλα υψόμετρα, σας κόβεται η ανάσα, είναι σαν να σας χαμογελάει όλη η Φύση και φυσικά η σκέψη να το κόψετε, για να το κάνετε ιδιοκτησία σας, ούτε καν περνάει από το μυαλό σας. Βλέπετε η Φύση έχει μεριμνήσει και κάνει Θαύματα, τα οποία και προστατεύει.

          Ωραία φαίνονται όλα τα τα παραπάνω. Είσαστε μπροστά στον υπολογιστή σας και διαβάζετε αυτό εδώ το άρθρο. Τι πιο φυσιολογικό? Φυσιολογικά, όμως, φροντίζει να λειτουργεί και η Φύση και κλείνει την αλυσίδα της ζωής με την παρουσία του ανθρώπου (γιατί όσο κι αν φαίνεται περίεργο, είμαστε παιδιά της, παρά τα όσα άσχημα τις έχουμε κάνει). Οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, μόλις οκτώ, που είναι συνταξιούχοι και κτηνοτρόφοι, είναι οι μεγάλοι θαυμαστές της. Παρατηρούν καθημερινά, θαυμάζουν και εκτιμούν τι θα πει ζωή και πως δημιουργείται. Βλέποντας ένα ζώο να γεννιέται, ένα δέντρο να καρποφορεί, ένα λουλούδι να ανθίζει, το φύλλωμα των δέντρων να πέφτει το Φθινόπωρο, γνωρίζουν κάθε εποχή τι θα φέρει. Είναι εκεί πάνω κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε εποχή, όλο τον δύσκολο Χειμώνα και έχουν να σας προσφέρουν ένα μεγάλο χαμόγελο, μια ζεστή αγκαλιά και κάθε είδους πληροφορία που τυχόν χρειάζεστε. Η συνεχής παρουσία τους από το 1961 σε αυτά τα μέρη, που κάποτε έσφυζαν από ζωή, τους έχει δώσει το δικαίωμα να είναι οι μόνοι έγκυροι γνώστες της περιοχής. Όπως και να το κάνουμε είναι η ζωή τους, η Φύση τους έχει κάνει "Ήρωες" και κανένας μας δεν έχει το δικαίωμα να συγκριθεί μαζί τους. Είναι καθημερινά εκεί πάνω, αντιμέτωποι με τα στοιχεία της Φύσης και θεωρούν τον εαυτό τους και τυχερό που καταφέρνουν και ζουν μια τέτοια ζωή.

          Θα μπορούσαμε να μιλάμε με τις μέρες σχετικά με το τι είναι Φύση και το τι αισθάνεται ο καθένας μας, γι αυτήν. Σίγουρα όμως θα καταλήγαμε κάθε φορά σε διαφορετικά συμπεράσματα. Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, κάτι απλό που μπορεί να περιγραφεί ή να αποδοθεί με λόγια. Για μας, ίσως και για σας, είναι όλα όσα αναφέραμε προηγουμένως (σαν κομμάτια του παζλ). Αλλά και πάλι το καθένα από αυτά, ξεχωριστά, δεν μπορεί να αποδώσει την εικόνα, όπως πρέπει. Από ένα παζλ και ένα κομμάτι να λείπει δεν μπορεί να θεωρηθεί τελειωμένο. Το κάθε κομμάτι έχει να αποδώσει τη δική του ενέργεια και την δική του δυναμική στη σύνθεση της Φύσης. Η παρουσία και η αλληλεπίδραση όλων των παραπάνω είναι αυτή που κάνει την διαφορά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό αρκετό. Ο τρόπος με τον οποίο όλη αυτή η διαδικασία θα φιλτραριστεί,μέσα από την δική σας ψυχοσύνθεση και τον δικό σας εσωτερικό κόσμο, θα φέρει ή όχι, ένα μόνιμο Ουράνιο Τόξο, ένα μόνιμο χαμόγελο μέσα σας. Θα σας γεμίσει με αισιοδοξία και θα σας κάνει να ξανά γίνετε άνθρωποι αγνοί, όσο αγνή είναι και η Φύση.

          Όσοι είμαστε σε επαφή μαζί της, αυτήν την διαδικασία την επαναλαμβάνουμε συνεχώς, μέχρι που να αρχίσει να καθαρίζει και ο τρόπος σκέψης μας και ζωής μας. Δεν ξέρουμε για σας, αλλά από τότε που αρχίσαμε να ασχολούμαστε με την πεζοπορία, γνωρίσαμε την περιοχή του Λειβαδίτη και κάθε τι που προσφέρει αυτή, και βοηθηθήκαμε μέσω αυτής της διαδικασίας να βρούμε τι θέλουμε από την ζωή μας και πως να το αποκτήσουμε. Όσοι το επιχειρήσετε, να ξέρετε ότι το λιγότερο που έχει να σας προσφέρει είναι να γνωρίσετε τη Φύση. Όσο πιο ανοιχτοί είστε σε εξωτερικά ερεθίσματα αυτού του είδους, τόσο πιο πολλά τα οφέλη για σας. Πάντως όταν έχετε κοντά σας την Φύση, όπως αυτή του Λειβαδίτη που μπορεί και σας προσφέρει ότι μπορείτε να φανταστείτε, όταν ξέρετε τον τρόπο, πώς να ενεργήσετε και μέσα σας και απέναντί της και ειδικά τι να περιμένετε από μία πρώτη επαφή μαζί της, δεν θα πρέπει να περιμένετε άλλο... Ξεκινήστε...