Το 4ήμερο 15 – 18 Μαρτίου 2024 (που συνέπεφτε με το 4ήμερο της αποκριάς) καταφέραμε και πραγματοποιήσαμε ένα ταξίδι μαγικό. Ένα ταξίδι που το σχεδιάζαμε καιρό και ψάχναμε να βρούμε την κατάλληλη περίοδο για να το πραγματοποιήσουμε. Κατά καιρούς έχοντας γνωρίσει σημαντικά πρόσωπα και έχοντας κάνει διάφορες συζητήσεις μαζί τους με θέμα την Θράκη, διαπιστώσαμε πόσο απομονωμένοι είμαστε και πόσο αδικημένη είναι η Θράκη ως γεωγραφικό διαμέρισμα. Ο κόσμος για να έρθει θα πρέπει να έχει κίνητρο και αρκετές μέρες περιθώριο για να μπορέσει να την γνωρίσει και να δει τις ομορφιές που κρύβει.
Μέσα από κουβέντες λοιπόν που κάναμε με την ιδρύτρια του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης Γιαννακίδου Αγγελική αλλά και την Αρχαιολόγο και Συγγραφέα κυρία Δαλακούρα Νάγια καταλήξαμε σε κάποιες προτάσεις που είναι χαρακτηριστικές για κάθε νομό και προσδίδουν στους επισκέπτες μια αρχέγονη αίσθηση και μια αίγλη των παλιών καλών καιρών όπου η περιοχή της Θράκης αποτελούσε σημαντικό εμπορικό κόμβο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Μετά από αυτές τις συζητήσεις λοιπόν με τις δύο κυρίες που προαναφέραμε και τις ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ καταλήξαμε ως εταιρεία σε μία πρόταση 4 ημέρων κατά την οποία κάθε μέρα θα αφιερώναμε και σε έναν νομό με τα ιδιαίτερα στοιχεία του και τους ιδιαίτερους χώρους επίσκεψης που διαθέτει ο καθένας έτσι ώστε οι πελάτες που θα μας ακολουθούσαν να αποκτούσαν μια πρώτη άποψη του τι σημαίνει Θράκη και την οποία θα έχουν την ευκαιρία να εδραιώσουν αργότερα με κάποιο δεύτερο ή και τρίτο μελλοντικό ταξίδι από μόνοι τους ή ύστερα από δική μας καθοδήγηση. Όπως είπαμε και πιο πάνω η Θράκη είναι μεγάλη και δεν μπορεί να την δει κάποιος μόνο σε 3 ή 4 μέρες!!! Όπως και να το κάνουμε όμως αυτό το ταξίδι αποτελούσε μια αρχή.
————————————————————————————————————————–
– Ημέρα 1η: Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024.
Για τη συγκεκριμένη μέρα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον Ρούσκα τον Γιώργο (τον φύλακα του Μακεδονικού τάφου και του κάστρου της Καλύβας), την Αλεξάνδρα Χατζηνικολάου που μας έκανε ξενάγηση στο Λαογραφικό Μουσείο Σταυρούπολης και τον Βαίτση Τριαντάφυλλο για τη ξενάγηση στο σπίτι της Σκιάς.
Το ραντεβού μας δόθηκε πρωί πρωί σε προκαθορισμένο χώρο έξω από την πόλη της Ξάνθης. Μαζί μου στο 9θέσιο βανάκι της εταιρείας μας ήταν ήδη η Ασπασία με τον Κωνσταντίνο που είχαν έρθει από Αθήνα με το αεροπλάνο το πρωί και τους είχα παραλάβει από το αεροδρόμιο. Ένα ζευγάρι με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Συναντήσαμε λίγο αργότερα μια 4μελή οικογένεια η οποία είχε έρθει και αυτή από Αθήνα μέχρι την Ξάνθη με δικό τους όχημα και από δω και μετά θα επιβιβαζότανε και αυτοί στο βανάκι μας για να ξεκινούσε το ταξίδι όλων μας σαν μια παρέα που γνωριζόταν από χρόνια… Η Άρτεμις, η Νίκη, η Μαρία και ο Μανώλης ήταν τα ονόματα της 4μελούς οικογένειας. Η αλήθεια είναι ότι με την Μαρία, τον Μανώλη και τον Κωνσταντίνο είχαμε ξανά βρεθεί στο παρελθόν σε κάποια από τις πολλές πεζοπορικές δράσεις που κάναμε και γνωριζόμασταν και ήξεραν επομένως το πόσο οργανωτικοί είμαστε και ότι η δράση που είχαμε αποφασίσει να πραγματοποιήσουμε θα είχε επιτυχία.
Δυστυχώς λόγω των αποκριών δεν μπορούσαμε να βρούμε ξενοδοχείο μέσα στην πόλη και αναγκαστήκαμε να κάνουμε τη διανυκτέρευσή μας στα απομακρυσμένα Άνω και Κάτω Καρυόφυτα. Το αναφέρουμε αυτό ως μια κατάσταση που άλλαξε και το πρόγραμμα που είχαμε αρχικά αποφασίσει να κάνουμε (όχι ότι οι συγκεκριμένες περιοχές που αποφασίσαμε να κάνουμε τη διανυκτέρευσή μας έχουν κάποιο θέμα απλά δε μας βολεύαν σε ότι αφορούσε το συγκεκριμένο πρόγραμμα) και έτσι ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στον νομό Ξάνθης από την ορεινή περιοχή του Δήμου Μύκης και πιο συγκεκριμένα από τη βραχογραφία του Μίθρα και το μπάνιο στις ιαματικές πηγές των Κάτω Θερμών.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τον “Μακεδονικό Τάφο” στα Κομνηνά και το “Κάστρο της Καλύβας” όπου ο φύλακας Γιώργος Ρούσκας μας άνοιξε τους χώρους και μας έκανε μια μικρή ξενάγηση στα συγκεκριμένα επισκέψιμα μέρη.
Σειρά είχε η γραφική Σταυρούπολη και το Λαογραφικό Μουσείο όπου η κυρία Χατζηνικολάου Αλεξάνδρα μας έκανε ξενάγηση στους χώρους του και στα εκθέματα που βρίσκονται μέσα σε αυτό.
Είχε πάει ήδη 4 το μεσημέρι εν τω μεταξύ και ένα καφεδάκι στην πλατεία του χωριού ήταν η καλύτερη πρόταση την οποία και αποδεχθήκαμε όλοι. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε για το Άνω Καρυόφυτο όπου φάγαμε και ξεκουράστηκαμε λίγο στους ξενώνες όπου είχαμε κανονίσει να κοιμηθούμε και ήταν το “Κάρυον” στο Άνω Καρυόφυτο και το σπίτι του Καραγιαννίδη Μπάμπη ως AIRBNB.
Το πρόγραμμα είχε και συνέχεια και έτσι κατεβήκαμε στην πόλη της Ξάνθης για μια βόλτα στην παλιά πόλη, για επίσκεψη στο “Σπίτι του Χατζηδάκη” και τελευταία αλλά απαραίτητη μια επίσκεψη στο “Σπίτι της Σκιάς” όπου ο “Τριαντάφυλλος ο Βαίτσης” μας έκανε μια από τις πιο ωραίες ξεναγήσεις στα έργα του. Πραγματικά όσες φορές και να πάω στον συγκεκριμένο χώρο ακούω τον Τριαντάφυλλο με το στόμα ανοιχτό. Είναι πολύ δύσκολο να μπεις στο μυαλό του, να ακολουθήσεις τα σπήλαια του μυαλού του και να βγεις ανέπαφος χωρίς να σε προβληματίζει πόσο διαφορετικός είναι ο εγκέφαλος του καθενός μας και πόσο πολύ μπορείς να εξελιχθείς αν και εσύ ο ίδιος πραγματικά το θες.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε κάτι που ισχύει για όλο το πρόγραμμα και ειδικά την πρώτη ημέρα. Οι χώροι που επισκεπτόμαστε είναι πολλοί και απέχουν χιλιομετρικά ο ένας από τον άλλον. Σκεφτείτε ότι την πρώτη ημέρα οδηγήσαμε 350 χιλιόμετρα μέσα στον νομό Ξάνθης. Η επιτυχία της πρώτης αυτής προσπάθειας οφειλόταν στο ότι οι συμμετέχοντες ήθελαν πραγματικά να μάθουν και να γνωρίσουν νέους τόπους και χώρους και ήταν συνεπείς στις ώρες αναχώρησης και στο υπόλοιπο πρόγραμμα έτσι όπως το φτιάξαμε.
————————————————————————————————————————–
– Ημέρα 2η: Σάββατο 16 Μαρτίου 2024.
Για τη συγκεκριμένη μέρα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους φύλακες στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αβδήρων. τον Ρουσσινόπουλο Θάνο πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιάσμου και τον Δημήτρη Ντόντη για την ξενάγηση που μας έκαναν στο Λαογραφικό Μουσείο Ιάσμου καθώς επίσης και τον Χατζόπουλο Χρήστο και την κόρη του Σοφία για το πρόγραμμα παραδοσιακών οργάνων που έκαναν για χάρη μας στο στούντιο του φίλου Χρήστου.
Πρωί πρωί ξεκίνησε η δεύτερη αυτή ημέρα αφού σιγά σιγά έπρεπε να αφήσουμε τον νομό Ξάνθης και να επισκεφθούμε τον νομό Ροδόπης. Παρόλα αυτά όμως η σημερινή μας περιήγηση θα ξεκινούσε από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αβδήρων όπου είχαμε ήδη κλείσει ραντεβού και μας περίμεναν.
Στη συνέχεια ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο οδηγηθήκαμε και σταματήσαμε για να προσκυνήσουμε στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας της Παντάνασσας στο Πόρτο Λάγος μέρος με μεγάλη επισκεψιμότητα τουριστών από πολλές χώρες πλέον.
Κάπου εδώ ήταν που αφήναμε και τον νομό Ξάνθης για να συνεχίσουμε την περιήγησή μας στον νομό Ροδόπης πλέον. Έτσι μετά από μερικά χιλιόμετρα επισκεφθήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο του Ιάσμου στο ομώνυμο χωριό όπου ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρουσσινόπουλος Θάνος μαζί με το μέλος τους Ντόντη Δημήτρη μας έκαναν ξενάγηση στα εκθέματα, στην ιστορία και στις συνήθειες των παλιών κατοίκων του χωριού.
Λίγο μετά τον Ίασμο και πριν φτάσουμε στο επόμενο χωριό αυτό του Πολυάνθου βρίσκεται το πετρωτό τρίτοξο γεφύρι που είναι το μεγαλύτερο της Θράκης και αποτελεί σημείο αναφοράς και επίσκεψης για κάποιον που θέλει να γνωρίσει καλά την περιοχή. Οπότε όπως καταλαβαίνεται η επίσκεψη ήταν επιτακτική.
Στη συνέχεια φύγαμε για Κομοτηνή όπου είχαμε ξενάγηση από φίλο στα σοκάκια και στα πιο όμορφα και ιστορικής σημασίας κτήρια στο κέντρο της πόλης η οποία κράτησε για αρκετή ώρα.
Η ξενάγηση κατέληξε στο στούντιο του φίλου Χατζόπουλου Χρήστου όπου μας περίμενε μαζί με την κόρη του Σοφία και είχαν προγραμματίσει να παίξουν για εμάς παραδοσιακά τραγούδια με κανονάκι, λάουτο και Ορφική Λύρα.
Μαζί με τα αυτιά μας και το μυαλό μας που χόρευαν από τα τραγούδια που άκουγαν, είχε αρχίσει να χορεύει και το στομάχι μας από την πείνα γιατί ήδη είχε μεσημεριάσει και έτσι αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το πρόγραμμα στο μαγαζί που ήταν κανονισμένο να πάμε για το μεσημεριανό μας γεύμα.
Ο αποχωρισμός έγινε αργά το απογευματάκι αφού πρώτα ήπιαμε και ένα καφεδάκι στην πλατεία της Κομοτηνής και έτσι συνεχίσαμε για Αλεξανδρούπολη όπου ήταν κανονισμένο να κάνουμε τις δύο επόμενες διανυκτερεύσεις μας. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο στο ξενοδοχείο ακολούθησε μια νυχτερινή βόλτα στα μπαράκια της αποκριάτικης Αλεξανδρούπολης. Η κούραση όμως ήταν αρκετή και επειδή και την επόμενη μέρα έπρεπε να σηκωθούμε νωρίς γυρίσαμε σχετικά νωρίς στο ξενοδοχείο για ύπνο και ανασύνταξη δυνάμεων που θα τις χρειαζόμασταν για τις επόμενες ημέρες.
————————————————————————————————————————-
Ημέρα 3η: Κυριακή 17 Μαρτίου 2024.
Τη συγκεκριμένη μέρα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον κο Τσιακίρη Γεώργιο και το προσωπικό του Μουσείου που άνοιξαν νωρίτερα για εμάς για να προλάβουμε να επισκεφτούμε το συγκεκριμένο μέρος, την αρχαιολόγο Σαμπανοπούλου Λίλα για την ξενάγηση που μας έκανε στο Βυζαντινό Μουσείο Διδυμοτείχου και τον Παλάζη Σταμάτη για τις υποδείξεις του σε ορισμένα μέρη του προγράμματος που αφορούσε το Διδυμότειχο για να βγει το πρόγραμμα με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο.
Άλλη μια μέρα με πρωινό εγερτήριο και βόλτα με το 9θέσιο βανάκι μας. Σήμερα το πρόγραμμα ξεκινάει με επίσκεψη στο Σουφλί και στο “Μουσείο Τέχνης Μεταξιού” της οικογένειας Τσιακίρη που αυτή τη στιγμή διαθέτει το πιο παλιό σε λειτουργία παραγωγής προϊόντων μετάξης, εργοστάσιο στην Ελλάδα. Η ξενάγηση που μας έκαναν και η ιστορία της ζωής του μεταξοσκώληκα από τη γέννησή του μέχρι και τον θάνατό του και το κουκούλι που μας αφήνει για να τον θυμόμαστε ήταν άκρως επιμορφωτικά και μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Πρέπει να το επισκεφθείτε οπωσδήποτε!!!
Δυστυχώς δεν είχαμε πολύ χρόνο για να κάνουμε μια μικρή βόλτα στο Σουφλί διότι είχαμε ραντεβού στο “Βυζαντινό Μουσείο” Διδυμοτείχου με την αρχαιολόγο κα Σαμπανοπούλου Λίλα η οποία μας ξενάγησε στο Μουσείο και μας μίλησε για την Ιστορία του Διδυμοτείχου από τα Βυζαντινά ακόμα χρόνια.
Εδώ όμως προλάβαμε και κάναμε μια βόλτα στα κάστρα του Διδυμοτείχου και ήπιαμε το καφεδάκι μας βλέποντας την πόλη από ψηλά. Δε μας άρεσε όμως το πολύ καθισιό και κατά τη προσφιλή συνήθεια των τελευταίων ημερών ανεβήκαμε στο βανάκι και ξεκινήσαμε για το χωριό της Ρούσσας για να επισκεφθούμε τον “Τεκέ της Ρούσσας” που λειτουργούσε τις παλιότερες εποχές ως χώρος συνάθροισης Δερβίσσηδων και υπολειτουργεί μέχρι και τις μέρες μας και θεωρείται ένας από τους παλιότερους διατηρημένους Τεκέδες των Βαλκανίων.
Άλλη μια μέρα που καταφέραμε και γυρνούσαμε μέχρι αργά το μεσημέρι. Η λόρδα πήγαινε σύννεφο πάλι αλλά αυτή τη φορά μας αποζημίωσε η κυρία Βασιλική με τις νοστιμιές της στο Μικρό Δέρειο. Φανταστικό και συμπαθητικό ταβερνάκι με γεύσεις υπέροχες και Θρακιώτικες.
Μετά το φαγητό ξεκινήσαμε για την Αλεξανδρούπολη. Επιστροφή στο ξενοδοχείο για μικρή ξεκούραση και βραδινή έξοδο πάλι στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Μιλάμε κανονικό ξεπάτωμα αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι.
————————————————————————————————————————–
Ημέρα 4η: Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024 (Καθαρά Δευτέρα).
Τη συγκεκριμένη μέρα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Πασχαλάκη Χρήστο για την υπέροχη βαρκάδα στο Δέλτα του Έβρου.
Ξημέρωσε η τελευταία μέρα του προγράμματος. Το μυαλό των περισσότερων είναι στην επιστροφή αφού μόλις γυρίσουμε στην Ξάνθη η οικογένεια του Μανώλη και της Μαρίας θα επιστρέψουν με το αυτοκίνητο στην Αθήνα. Είμαστε όλοι λίγο αγχωμένοι όσον αφορά τον χρόνο που θα πρέπει να επιστρέψουμε στην Ξάνθη. Παρόλα αυτά όμως παίρνουμε την απόφαση να βγάλουμε το πρόγραμμα και τη σημερινής ημέρας κανονικά…και έτσι γίνεται!!!
Έχουμε πάθει πλάκα όταν ακούμε ότι η “Βαρκάδα στο Δέλτα του Έβρου” κάνει 3 ώρες. Αλλά όσο περνάει η ώρα βλέπουμε ότι ο Χρήστος διοργανωτής της υπέροχης αυτής ιδέας έχει δίκιο. Δίνουμε το ραντεβού μας στα γραφεία του “Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου Σαμοθράκης” λίγο έξω από την Αλεξανδρούπολη αλλά μέχρι να φτάσουμε στις βάρκες περνάει σχεδόν μία ώρα. Και αρχίζει η βαρκάδα με μικρή ταχύτητα στην αρχή με μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια και με ξενάγηση σε κάθε χώρο όπου χρειάζεται και στο σημείο όπου ενώνεται το Δέλτα με τη Θάλασσα. Φοβερή εμπειρία και αυτή. Θα πρέπει αν επισκεφτείτε κάποια στιγμή την περιοχή να την κάνετε την βαρκάδα.
Μετά το τέλος φεύγουμε για Φέρρες που είναι πολύ κοντά στα γραφεία του Φορέα για να επισκεφθούμε τον τελευταίο προορισμό του προγράμματος και της σημερινής τελευταίας μέρας που δεν είναι άλλος από την Παναγία την Κοσμοσώτειρα.
Κάπως έτσι λοιπόν τελείωσε το 1ο Πολιτιστικό “Tour de Thrace” που διοργάνωσε το γραφείο μας Hiking Adventures: Nestos Rodopi Thrace
Σίγουρα το πρόγραμμα ήταν κουραστικό αλλά με μεγάλη ποικιλία σε χώρους επισκέψιμους και πολλών λογιών δράσεις. Χρειάζεται να θες πραγματικά να έχεις όρεξη να δεις και να μάθεις από ανθρώπους που η ιστορία της Θράκης είναι η ζωή τους, έχουν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους στο να κάνουν γνωστή την αγαπημένη μας Θράκη… και είναι πολλοί αυτοί που το θέλουν αλλά προσπαθεί ο καθένας από το δικό του μετερίζι, με τον δικό του τρόπο να αναδείξει το πόσο όμορφη είναι η Θράκη μας. Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα όλα έγιναν όπως έπρεπε και όλοι ήταν αυτοί που έπρεπε να είναι. Όλοι έδωσαν και πήραν ότι τους προσφέρθηκε με μεγάλη τους ικανοποίηση. Το μόνο ίσως αρνητικό (για εμάς ως διοργανωτές) ήταν ότι οι συγκεκριμένοι συμμετέχοντες δεν κατάφεραν να γνωρίσουν την Κυρία Γιαννακίδου και την κυρία Δαλακούρα κάτι που ευελπιστώ ότι ίσως γίνει στο 2ο Πολιτιστικό “Tour de Thrace” που πολύ πιθανό να γίνει το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου 2024. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι τότε θα έχουμε πάνω από όλα την υγειά μας και όσοι θα συμμετέχουν θα έχουν την όρεξη και την διάθεση για να μάθουν νέα πράγματα για νέους τόπους.
Μέχρι τότε σας αφήνουμε να απολαύσετε ξανά και ξανά αυτό το μικρό οδοιπορικό που είναι ένα πρώτο βήμα για να σας ανοίξουμε την όρεξη και να ρθείτε με τρελή διάθεση. Δε σας ξεχνάμε απλά ήδη έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε νέους τόπους και επισκέψιμους χώρους που θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στο 2ο Πολιτιστικό “Tour De Thrace”…
Καλά να περνάτε!!!